در این قسمت پیرامون برخی از آزمایشهای پزشکی که ممکن است برای یافتن علت کم شنوایی فرزندتان انجام شوند ، توضیحاتی ارائه خواهد شد .
آزمایشهایی که از فرزندتان به عمل خواهد آمد می توانند تنها علت 40 تا 50 درصد موارد از کم شنوایی ها را مشخص کنند……
آزمایشهایی که از فرزندتان به عمل خواهد آمد می توانند تنها علت 40 تا 50 درصد موارد از کم شنوایی ها را مشخص کنند و علت باقی 50 تا 60 درصد موارد دیگر نامشخص باقی می ماند . اگر نتوانستید متوجه علت کم شنوایی فرزندتان شوید لااقل می توانید مشخص کنید چه چیزهایی سبب بروز آن نشده اند
کم شنوایی گاه می تواند بخشی از نشانه های یک « سندرم » ( نشانگان ) باشد . سندرم یک اصطلاح پزشکی است . سندرم به معنای وجود چند اختلال یا نشانه مختلف در یک فرد است . به همین دلیل ممکن است پزشک آزمایش هایی در مورد بخش های دیگر بدن فرزندتان ، مثلاً قلب یا کلیه تجویز کند تا علت اصلی کم شنوایی را مشخص کند. این موضوع حائز اهمیت است که متوجه دیگر مشکلات و اختلالات موجود درکودک شویم تا بتوانیم زمان یا راهکار مناسب را برای کودک تعیین کنیم . معمولاً اختلالات همراه در کودکان ناشنوا بسیار کم دیده می شوند و در افراد عادی نیز شیوع آن نادر است .
زمانی که پزشک را ملاقات می کنید ابتدا سوالاتی در مورد تاریخچه پزشکی
فرزندتان از شما می پرسد . این سوالات شامل سوالاتی در مورد دوره بارداری ،
داروهایی که مصرف کرده اید ، سلامتی شما ، بیماریهایی که در آن دوران
مبتلا
شده اید و چگونگی زایمان شما می باشد.
همچنین پیرامون بیماریهای دوره نوزادی و کودکی فرزندتان ،چگونگی مراحل رشد ( از جمله گفتار ، زبان و مراحل مختلف رشد حرکتی شامل نشستن ، راه رفتن و غیره ) . ابتلا به بیماریهایی نظیر سرخک ، مخملک ، مننژیت، مصرف داروهای خاص در دوره نوزادی و کودکی ، صدمات وارده به سر، عفونتهای گوش ، مشکل بینایی ، مشکل تعادلی و غیره سوالاتی از شما می شود. همچنین از شما سوالاتی در مورد وجود / عدم وجود کم شنوایی در خانواده ، فامیل و نزدیکان پدری و مادری و خویشاوندی بودن / نبودن شما و همسرتان می شود. ممکن است این آزمایشها برای فرزندتان تجویز شود :
آزمایشهای فیزیکی : اندازه قد ، دور سر ، ارزیابی سر و چهره ، پوست ، ناخن ها ، وضعیت تنفسی ، گوش و حلق و بینی ، بررسی مراحل رشدی فرزندتان در مقایسه با همسالان او .
تصویر برداری : شامل سی تی اسکن ، ام – آر – آی ، از نقاط مختلف بدن و به ویژه گوش ( به منظور بررسی وضعیت گوش میانی و استخوانچه ها و حلزون گوش داخلی ) .
آزمایش های پزشکی که به تشخیص کم شنوایی دائمی کمک می کند-قسمت دوم
نگارش در تاریخ دوشنبه 7 شهریور 1390 توسط دکتر گیتا موللی
الکتروکاردیوگرافی ( ECG ) : برای بررسی وضعیت قلب .
آزمایش خون و ادرار : بسته به تاریخچه پزشکی خانوادگی شما ممکن است آزمایشهای مختلفی از کودک به عمل آید . بعضی از عفونتها نیز با این آزمایشها قابل بررسی هستند . به عنوان مثال سیتومگالوویروس که بسیار شایع است و علت 10 تا 20 درصد از موارد کم شنوایی ها مربوط به این عفونت است . ممکن است این نوع کم شنوایی ها با گذشت زمان شدیدتر شوند ( پیشرونده ) . در صورت تشخیص ، پزشک می تواند با درمانهای دارویی از شدیدتر شدن آن جلوگیری کند.
سرخک ، توکسوپلاسموز و سیفلیس هم سبب بروز کم شنوایی می شوند.
آزمایشهای بینایی : کودکان آنچه را می آموزند از طریق بینایی و شنوایی کسب
می کنند . کودکان کم شنوا بیش از کودکان عادی به بینایی خود وابسته اند.
متاسفانه حدود 40% از کودکان با کم شنوایی حسی عصبی دچار مشکلات بینایی نیز
هستند. از این رو زمانی که کودک بزرگتر می شود نیاز به زدن عینک دارد.
آزمایش بینایی در عین حال به تشخیص سندرمهای همراه با کم شنوایی هم کمک می
کند. نوزاد
نمی تواند به ما بگوید چه چیزهایی را می تواند ببیند اما ارزیابی مراحل
رشدی او نشان می دهد که چشمان او سالم هستند یا خیر . گاهی نیز نیاز به
انجام
آزمایش های چشمی ویژه ای است. در صورت نیاز کارشناس بینایی سنجی ( ویا پزشک
متخصص چشم ) این آزمایشها را انجام خواهد داد . توصیه می شود همه کودکان
کم شنوا جهت انجام آزمایشهای بینایی ارجاع داده شوند و در دوران کودکی، این
آزمایشها هرساله برای آنها انجام شود.
مشاوره ژنتیک :
همان گونه که کودکان خصوصیاتی چون رنگ مو و رنگ چشم خود را از پدر و مادر خود به ارث می برند گاه کم شنوایی نیز می تواند از پدر و مادر به فرزند منتقل شود.
اگر کم شنوایی کودک، علت ژنتیکی داشته باشد باید حتماً این موضوع را با یک متخصص ژنتیک مطرح کنید. مشاوره ژنتیک اطلاعات زیر را به خانواده ها می دهد :
علت بسیاری از اختلالات ارثی را روشن می سازد.
به خانواده ها می گوید این اختلال ارثی چگونه آینده کودک و خانواده را متاثر می کند.
چقدر احتمال دارد فرزند بعدی خانواده نیز با همین اختلال به دنیا بیاید.
بعضی از خانواده ها علاقمند هستند بدانند مشکل فرزندشان ارثی است یا خیر . برخی دیگر از خانواده ها ترجیح می دهند فرزندشان بزرگتر شود و خودش تصمیم بگیرد که این کار لازم است یا خیر.
آزمایشهای ژنتیکی :
ممکن است برای آزمایشهای ژنتیکی ارجاع داده شوید. در این صورت از کودک و اعضای خانواده آزمایش خون گرفته می شود.
این نمونه خون آزمایش می شود تا مشخص شود چه ژن / ژنهایی مسئول
کم شنوایی فرزندتان هستند. هنوز تمامی ژنهای مسئول کم شنوایی شناسایی
نشده اند و برای بیشتر این ژنها آزمایش خاصی وجود ندارد. از این رو حتی اگر
کم شنوایی فرزندتان ارثی هم باشد در حال حاضر ممکن است نتوان آن را با
آزمایش ژنتیک مشخص نمود. در حدود 50% کم شنوایی های دائمی کودکان ، علت
ژنتیکی دارد . 30% از کم شنوایی های ژنتیکی ، علت سندرمی دارد . به این
معنا که کم شنوایی بخشی از نشانه های یک سندرم در کودک است . باز هم برخی
ازاین سندرمها را می توان با آزمایش ژنتیکی مشخص کرد اما بسیاری را نمی
توان .
برخی از کودکان دچار کم شنوایی ژنتیکی نادر در صورت استفاده از برخی داروها، بدتر می شوند . می توان آزمایش ژنتیکی انجام داد که این ژنها را مشخص نمود. در این صورت این اطلاعات به شما و پزشک کمک می کند تا در صورتی که در آینده فرزندتان نیاز به درمان داشت ، این موارد را در نظر داشته باشید.
پس انجام آزمایشات چه می شود؟
برخی آزمایشهایی که در این بخش مطرح شد یا همه آنها را ممکن است از فرزندتان به عمل آورند. پزشک در این مورد با شما صحبت خواهد کرد و اطلاعات کامل را در اختیارتان قرار خواهد داد . این به شما کمک می کند تصمیم بگیرید همه آزمایشها را همان ابتدا و یا دیرتر انجام دهید. اگر نتایج آزمونها برای فرزندتان در همان موقع مفید باشد ، آنها را سریع انجام خواهند داد. برخی از آزمونها ( به عنوان مثال آزمایشهای معمول ژنتیکی ) تاثیر سریع یا مستقیم برای کودک ندارند ( مثلاً زمانی که پزشک شک کند که کم شنوایی فرزندتان بخشی از یک سندرم است ) اما این اطلاعات در برنامه ریزی های بعدی برای فرزندتان مهم اند.
بیشتر آزمونها فوری نیستند. اما لازم است انجام شوند. درمورد نگرانی های خود می توانید با پزشک خود صحبت کنید.