چگونه از سالم بودن گوش خود مطمین شویم

بهداشت و سلامتی گوش

بسیاری از بیماریهای طبی مثل مواردی که در زیر لیست شده است، می تواند سلامت شنوائی را تحت تاثیر قرار دهد.

درمان این موارد و سایر علل کاهش شنوائی، اغلب سبب بهبود یا بازگشت شنوائی می شود. بعضی از موارد اگر به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشوند منجر به اختلالات غیر قابل برگشت کاهش شنوائی یا کری می شوند. اگر فکر می کنید که خود یا خانواده شما مشکل شنوائی دارید، با مراجعه به پزشک، از وضعیت شنوایی و سلامت گوش خود مطمئن شوید.

اتیت مدیا (التهاب یا عفونت گوش میانی)

اتیت مدیا شایعترین علت کاهش شنوائی در بچه ها است. اتیت مدیا یک واژه پزشکی به معنی التهاب یا عفونت گوش میانی است. این حالت می تواند در یک یا هردو گوش اتفاق بیفتد و به دلیل شکل شیپور استاش در بچه ها در کودکان بیشتر دیده می شود. اگر اتیت مدیا تشخیص داده نشده و درمان نشود، می تواند منجر به عفونت ماستوئید در پشت گوش و کاهش شنوائی شود. در صورتیکه به طور مناسب درمان شود، کاهش شنوائی مربوط به آن می تواند بهبود کامل یابد.

وزوز گوش

وزوز گوش یک واژه پزشکی به معنی «زنگ زدن گوش ها» است که از آن به صدای غرش مانند، کلیک، همهمه، وزوز یا صدای سوت مانند و ... می تواند تعبیر می شود. اغلب موارد وزوز ناشی از آسیب پایانه های میکروسکوپی عصب شنوائی در گوش داخلی است. سلامتی این پایانه های عصبی، جهت شنوائی  نیز مهم است و آسیب آنها اغلب منجر به کاهش شنوائی و وزوز گوش می شود. اختلال در اعصاب شنوائی و وزوز گوش همچنین می تواند یک یافته طبیعی همراه پیری باشد. مواجهه با صداهای بلند، احتمالاً علت ایجاد کننده وزوز گوش و آسیب شنوائی در افراد جوان تر می باشد. درمان های دارویی و وسایل کمک شنوائی اغلب برای آنهایی که این حالت را دارند کمک کننده است.

گوش شناگران یا عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی، هنگامیکه آب در مجرای گوش گیر می افتد و منجر به تجمع و رشد باکتریها می شود، به عنوان گوش شناگران یا اتیت اکسترن نامیده می شود. در این محیط گرم و مرطوب، باکتریها تکثیر کرده و سبب عفونت مجرای گوش می شوند. اگر چه این حالت به طور معمول در شناگران دیده می شود، استحمام و دوش گرفتن نیز می تواند منجر به این عفونت شایع شود. در موارد شدید، مجرای گوش ممکن است متورم و بسته شده و منجر به کاهش شنوائی گذرا شود و تجویز داروها را مشکل سازد.

واکس یا جرم گوش

واکس (جرم) گوش (همچنین به نام سرومن نیز مشهور است) توسط غدد خاصی که در قسمت خارجی مجرای گوش است ترشح می شود و عمل آن به دام انداختن گرد و غبار و ذرات خارجی است تا از رسیدن آنها به پرده گوش ممانعت کند. اغلب این واکس تجمع می یابد، خشک می شود و سپس یا خود بخود به خارج گوش می افتد یا پاک می شود. یکی از شایعترین علل کاهش شنوائی، تجمع واکس گوش است. استفاده از سوآب های پنبه ای یا سایر اشیاء کوچک جهت خارج کردن واکس گوش توصیه نمی شود چراکه آنها واکس را به نواحی عمیق تر هل می دهند و انسداد را بیشتر کرده و روی شنوائی تاثیر می گذارد. واکس گوش بیش از حد می تواند یک حالت مزمن بوده و بهتر است توسط پزشک درمان شود.

بیماری خود ایمنی گوش داخلی

بیماری خود ایمنی گوش داخلی (AIED) یک حالت التهابی گوش داخلی است این حالت وقتی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به سلولهای گوش داخلی که با ویروس یا باکتری اشتباه گرفته شده اند حمله کند. تشخیص سریع بالینی برای داشتن پیش آگهی مناسب، لازم است. بنابراین دانستن علائم بیماری خود ایمنی گوش داخلی (AIED) مهم است: کاهش ناگهانی شنوائی در یک گوش سریعاً به گوش دوم پیشرفت می کند و کاهش شنوائی در طول هفته ها یا ماهها ادامه می یابد. احساس پری گوش، سرگیجه و وزوزاز دیگر علایم همراه این بیماری است. درمان برپایه دارو است اما سمعک وکاشت حلزون در بعضی موارد کمک کننده هستند.

کلستئاتوم

کلستئاتوم رشد پوست در گوش میانی، پشت پرده گوش است. این حالت اغلب ناشی از اختلال عملکرد شیپور استاش یا همراه با عفونت گوش میانی است (اتیت مدیا) ولی می تواند همچنین در زمان تولد (کلستئاتوم مادرزادی) وجود داشته باشد. این حالت قابل درمان است اما تنها با معاینه بالینی می تواند تشخیص داده شود. کلستئاتوم درمان نشده در طول زمان می تواند منجر به خوردگی استخوان و گسترش عفونت به نواحی دیگر مثل گوش داخلی و مغز شود در صورتیکه درمان نشود، کری، آبسه مغزی، مننژیت و مرگ ممکن است رخ دهد.

پارگی پرده گوش

پرده گوش پاره درواقع وجود یک سوراخ یا پارگی در پرده صماخ است. پرده گوش یک غشاء نازک است که مجرای گوش را از گوش میانی جدا می کند. پارگی پرده گوش ممکن است همراه با کاهش شنوائی، خروج ترشحات گهگاهی واحتمالاً درد باشد. میزان کاهش شنوائی بسته به میزان و محل پارگی متفاوت است. بسته به اندازه و نیز علت آن، گاهی اوقات پارگی پرده گوش، خود به خود ترمیم می شود. اما در موارد دیگر جراحی برای ترمیم ضروری است. اگر آب یا باکتریها از طریق سوراخ پرده به گوش داخلی برسند، مشکلات جدی رخ می دهد. پزشک معمولاً به شما توصیه می کند که تا زمانیکه سوراخ ترمیم شود از وارد شدن آب به گوش اجتناب کنید.